تمرین تأملی (به انگلیسی: Reflective Practice) توانایی تأمل در اعمال خود به منظور اتخاذ موضع یا نگرش انتقادی نسبت به عملکرد خود و همتایان خود، و درگیر شدن در فرآیند سازگاری و یادگیری مستمر است.
تمرین تأملی میتواند ابزار مهمی در محیطهای یادگیری حرفهای مبتنی بر تمرین باشد که در آن افراد از تجربیات حرفهای خود یادمیگیرند، نه از یادگیری رسمی یا انتقال دانش. ممکن است مهمترین منبع پیشرفت و توسعۀ حرفهای شخصی باشد. همچنین راه مهمی برای گرد هم آوردن تئوری و عمل است؛ از طریق تأمل، فرد قادر است اشکال اندیشه و نظریه را در چارچوب کار خود ببیند و علامتگذاری کند.[۶] فردی که در طول تمرین خود تأمل میکند، فقط به اعمال و رویدادهای گذشته نگاه نمیکند، بلکه نگاهی آگاهانه به احساسات، تجربیات، اعمال و واکنشها میاندازد و از آن اطلاعات برای افزودن به پایگاه دانش موجود خود استفاده میکند تا به سطح بالاتری از درک برسد.
مجله مناسب در این زمینه
Reflective Practice
International and Multidisciplinary Perspectives